Alfabedeki harflerin çoğu birbirine kırgın olmalı ki, yazmaya çalıştığım kelimeler
biraraya gelmiyor. Ya da zihnim elime hükmediyor olmalı ki, yorgun
harfler elele tutuşuyor. Yoksa gönlümün oluşturduğu sinerji mi anlamı
hüzün yüklü sözcükleri oluşturuyor...
Daha başından “girme bu kalbe” demiştim,
“Yolgeçen hanı değil; tek sahibi olacak” söylemiştim…
Bir gün gideceğini bile bile fethettin,
Bu kadar mıydı yere göğe sığdıramadığın sevgin?