İşin doğrusu..
Üzülmedim hiç gidişine..
Aksine..
Mutluluk kuşları konuyor göğsüme.
Bir rahatlık var üstümde,

Sorma gitsin..
Bir cennet kokusu esiyor burnumun dibinde.
Öyle ki;
Yemyeşil her yer.
Huzurun boyası yüzüme aksetmiş..
Bir adım ilerisi sevinç çığlıkları sanki..
...
Pardon..
Işin doğrusu mu ? demişim.
Yanlış söyledim..

İşin yalanı diyecektim..


Zeynep Gül - İşin "doğrusu"

Kalk gidelim Sevdiğim..

Gidelim sevdiğim buralardan, gidelim..
Peygamber şehrine göçelim.
Şeytan taşlayıp !
Mekke-i mükkeremeyi tavaf edelim...
Beytullah'ı ziyaret edip,

Nur dağında istiğfarlar cekelim.
Gökyüzünün ihtişamını izlemeye gidelim.
Buraları terkedelim sevdiğim,
Ummu'l kur'a'da huzura erelim...

Zeynep Gül

Kazası yok bu borçların Sevgili...

Sevdanın hasıdır;
Kalp ile hatırlayıp,
Dil ile yâd etmek.
Gaflettir seven gönüle!
Sükunete terk etmek Yârini,
Namazı terk misali.
Kazası yok bu borçların Sevgili...

Zeynep Gül

Tevekkül...

Biz aciziz kudret Allah'ın
O'na bırakıp tevekkül lazım
Bir tek umut, gücü duaların
Takdiri Ilahi karşısında nâçarım

Kader deyip boynumu eğdim
Gözlerin diye her gece yıldızları seyrettim
O'ndan gelene karşı durulmaz bilirim
Karşılaştırır yine Mevlam, sen isen kaderim...

Zeynep Gül

Yolumu aydınlatan dostlugun da yetiyordu...

Evine hoş geldin!…

Kanserden muzdarip olan bir gencin, gördüğü ışın tedavisi, kemoterapi sebebiyle saçları dökülmüş,

 bu halinden utanmış, çekinmiş, arkadaşlarının arasına nasıl çıkacağını düşünüyormuş.

Tam evine gelince, evinin önünde onları görmüş.

Yaklaşık 50 arkadaşı onu karşılayıp: “Evine hoş geldin!” demişler ama onu asıl şaşırtan başka bir şeymiş:

50 arkadaşı da kafalarını sıfıra vurmuşlar, aynen onun gibi!

.

“Mü’minler, birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücut gibidirler.

Vücudun herhangi bir azası rahatsız olursa diğer azaları da bu yüzden ateşlenir ve uykusuz kalır.”

.

Buharî

Parmak izlerim gibisin...

Birlikte büyüttüğümüz sevgim yanı başımda. Yaşarım sevgimi her koşulda, seninle ya da sensiz, cesurca.

Zeynep Gül